ساختار عاملی تأییدی و اعتباریابی پرسشنامه تعارض والد‎ـ‎نوجوان(فرم نوجوان)

هدف از این پژوهش تعیین ساختار عاملی تأییدی و اعتباریابی مقیاس تعارض والد‎ـ‎نوجوان در نمونه ای از نوجوانان 13 تا 17 سال غیربالینی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی و مقطعی و جامعه آماری آن، دانش آموزان دوره اول و دوره دوم متوسطه شهرستان قدس استان تهران بود که با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی چندمرحله ای، 748 نفر از آنها انتخاب شدند و به پرسشنامه های تعارض والد نوجوان (فرم نوجوان) اسدی یونسی (1390)، تعارض بین والدین گریچ، سید و فینچام (1992)، گزارش دهی مشکلات رفتاری آشنباخ (1991)، مقیاس رضایت خانوادگی السون (1995) و تعامل‎های خانوادگی بارنز و السون (1985) پاسخ دادند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، مدل 14 عاملی نسخه اصلی پرسشنامه تعارض والد‎ـ‎نوجوان را تأییدکرد؛ در بررسی روایی واگرا و ملاک، ضریب همبستگی پیرسون پرسشنامه تعارض والد‎ـ‎نوجوان با پرسشنامه های تعارض بین والدین، پرسشنامه گزارش دهی مشکلات رفتاری آشنباخ، مقیاس رضایت خانوادگی و تعامل‎های خانوادگی بین 21/0 تا 57/0 به دست آمد. همچنین به طور کلی بخش شدت تعارض پرسشنامه تعارض والد‎ـ‎نوجوان نسبت به بخش فراوانی تعارض والد‎ـ‎نوجوان، هم در شاخص های تحلیل عاملی تأییدی و هم در مقادیر به‎دست‎آمده از همبستگی پیرسون برای بررسی روایی واگرا و ملاک، مطلوب تر بود. در بررسی اعتبار پرسشنامه، نتایج ضریب آلفای کرونباخ در بخش فراوانی تعارض 97/0 و در بخش شدت تعارض 96/0 و ضریب بازآزمایی به ترتیب 76/0 و 75/0 و رضایت بخش بود؛ بنابراین بر اساس نتایج به‎دست‎آمده از این پژوهش، پرسشنامه تعارض والد‎ـ‎نوجوان دارای ویژگی های روان سنجی مناسب است و می توان از آن را برای دستیابی به اهداف پژوهشی و ارزیابی خانواده ها در مشاوره خانواده استفاده کرد.